دروغ گویان سند ارائه کنند
آیا فلسطینی ها ناصبی اند؟!
مدعیانی که این تهمت سنگین را به فلسطینی ها می زنند یک نمونه، فقط و فقط یک نمونه از جسارات مردم فلسطین به اهل بیت (ع) را بیاورند. وگرنه به دروغگو و فتنه گر بودن خود اعتراف کنند.
دروغ گویان سند ارائه کنند
إِنَّ الَّذِینَ جَاءُوا بِالْإِفْکِ عُصْبَةٌ مِنْکُمْ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَکُمْ بَلْ هُوَ خَیرٌ لَکُمْ لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اکْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ وَالَّذِی تَوَلَّى کِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِیمٌ (نور/11)
مسلما کسانی که آن تهمت عظیم را عنوان کردند گروهی (متشکل و توطئه گر) از شما بودند؛ اما گمان نکنید این ماجرا برای شما بد است، بلکه خیر شما در آن است؛ آنها هر کدام سهم خود را از این گناهی که مرتکب شدند دارند؛ و از آنان کسی که بخش مهم آن را بر عهده داشت عذاب عظیمی برای اوست!(ترجمه: آیت الله مکارم شیرازی)
ساده ترین تعریف از فرد ناصبی این است: «کسی که با امیرالمؤمنین علی(ع) و اهل بیت پیامبر(ص) دشمنی و به آنان جسارت می نماید». در دوران معاصر، تاکنون موردی از جسارت به ائمه و اهل بیت(ع) از سوی فلسطینیان دیده یا گزارش نشده است. مدعیانی که این تهمت سنگین را به فلسطینی ها می زنند یک نمونه، فقط و فقط یک نمونه از جسارات مردم فلسطین به اهل بیت (ع) را بیاورند. وگرنه به دروغگو و فتنه گر بودن خود اعتراف کنند.
بیشتر مردم فلسطین، پیرو مذهب شافعی هستند و اتفاقاً، ابوعبدالله محمدابن ادریس شافعی، رهبر این فرقه، متولد غزه بوده است. در مورد شافعی بودن مردم فلسطین می توانید به این منابع رجوع کنید: «الموسوعة المیسرة فی الادیان و المذاهب المعاصرة، مانع بن حماد الجهنی، ج 2، ص ۱۲۴»، «فرهنگ جامع فلسطین، مجید صفاتاج، موسسه انتشاراتی تجسم خلاق، جلد سوم، صفحات ۱۵۳ تا ۱۵۷»
شافعی ها معروف به محبت اهل بیت (ع)
جالب اینجاست که در میان فرقه های چهارگانه اهل سنت، نزدیک ترین فرقه به تشیع از نظر علاقه و احترام به اهل بیت و احکام فقهی، همین فرقه شافعی است. محبت خود شافعی به اهل بیت(ع) ـ بویژه شخص امیرالمؤمنین علی(ع) و امام حسین (ع) ـ نیز بسیار معروف و مشهور است. شافعیان هم به تبعیت از امام شافعی نسبت به اهل بیت ارادت دارند و حتی به زیارت مشاهد مشرفه منتسب به آنان می روند. امام شافعی حکومت را حق اهل بیت می دانست. لذا به عنوان مجاهد در سپاه زیدی های یمن علیه عباسیان جنگید و به همین خاطر تا پای چوبه دار هم رفت.
شافعی که طبع شاعری نیز داشته است سروده های فراوانی درباره اهل بیت(ع) دارد؛ از جمله این ابیات معروف که:
یا آل بیت رسول الله حبکم ـ فرض من الله فی القرآن أنزله
کفاکم من عظیم القدر أنکم ـ من لم یُصَلِّ علیکم لا صلاة له
یعنی: «ای آل محمد! محبت شما امر واجبی است که خدا آن را در قرآن نازل کرده است. همین یک دلیل بر عظمت قدر شما کافی است که هر کسی نماز بخواند و بر شما درود نفرستد نمازش صحیح نیست».
وی در مدح علی علیه السلام این دوبیتی بسیار عجیب را سروده است:
لو أن المرتضی أبدی محله ـ لخرَّ الناس طُرّاً سُجّداً له
یموتُ الشافعی و لیسَ یدری ـ علیّ ربه أم ربه الله!
یعنی: «اگر علی مرتضی، مقام خود را به مردم بشناساند خواهی دید که جمیع خلایق بر او سجده می کنند. زندگی شافعی رو به پایان است در حالی که بالاخره نفهمید رب او خداست یا علی!».
شافعی همچنین درباره واقعه عاشورا نیز اشعاری زیبا و جانسوز دارد؛ از جمله:
و مما نفی نومی و شیب لحیتی ـ تعاریف ایام لهن خطوب
تأوب همی و الفواد کتیب ـ وارق عینی و ارقاد غریب
تزلزلت الدنیا لآل محمد ـ و کادت لهم صم الجبال تذوب
فمن بلغ عن الحسین رساله ـ و ان کرهتها انفس و قلوب
قتیل بلاجرم کان قمیصه ـ صبیغ بماء الارجوان خصیب
نصلی علی المختار من آل هاشم ـ و نوذی بینه ان ذاک عجیب
لئن کان ذنبی حب آل محمد ـ فذلک ذنب لست عنه اتوب
هم شفعائی یوم حشری و موقفی ـ و بغضهم للشافعی ذنوب
یعنی: «این حادثه از حوادثی است که خواب مرا ربوده و موی مرا سپید کرده است. دل و دیده مرا به خود مشغول ساخته و مرا اندوهگین کرده است و اشک چشم جاری و خواب از آن پریده است. دنیا از این حادثه خاندان پیامبر متزلزل شده و قامت کوه ها از آن ذوب شده است. آیا کسی هست که از من به حسین پیامی برساند اگر چه دل ها آن را ناخوش دارند. حسین کشته ای است بدون جرم و گناه که پیراهن او به خونش رنگین شده. عجب از ما مردم آن است که از یک طرف به آل پیامبر درود می فرستیم و از سوی دیگر فرزندان او را به قتل می رسانیم و اذیت می کنیم. اگر گناه من دوستی اهل بیت پیامبر است از این گناه هرگز توبه نخواهم کرد. اهل بیت پیامبر در روز محشر شفیعان من هستند و اگر نسبت به آنان بغضی داشته باشم گناه نابخشودنی کرده ام».
امام شافعی شیعه است!
ارادت و علاقه امام شافعی به اهل بیت پیامبر چنان بود که برخی از اهل سنت او را شیعه پنداشتند و گفته می شود که حتی جهت محاکمه به بغداد برده شد. او معتقد بود که ارادت به خاندان علی ـ علیهم السلام ـ را باید علنی و آشکار ساخت و این پندار باطل را از اذهان دور کرد که رفض را در دوستی علی و فاطمه و فرزندان آن دو می داند.
مدعیان ناصبی بودن مردم فلسطین، به این سؤال جواب دهند که اگر فلسطینیان بواقع ناصبی و دشمن اهل بیتند پس چگونه است که در گوشه و کنار کشورشان نام اهل بیت پیامبر(ص)، بر پیشانی مساجدشان می درخشد؟
برای نمونه می توان به مسجد امام علی بن ابی طالب در محله الزیتون شهر غزه، مسجد امام علی بن ابی طالب واقع در نابلس، مسجد فاطمه الزهرا در در قریه ارتاح، واقع در جنوب طولکرم، مسجد فاطمه الزهرا واقع در نابلس، مسجد حسین بن علی در حی البصره در نوار غزه، مسجد حسین بن علی در خیابان عین الساره شهر الخلیل اشاره کرد.
جالب اینکه یک کارگردان فلسطینی به نام احمد عویسات فیلمی به نام «مسجد امام علی» ساخته است. در این فیلم جنایات صهیونیست ها در تخریب این مسجد فلسطینیان را به نمایش می گذارد. جالب تر اینکه این فیلم به تهیه کنندگی انجمن «امام علی» ساخته شده است. چطور کسی می تواند دشمن علی باشد و اسم او را بر مسجد و انجمن خود بگذارد؟!
شهید فلسطینی، منتظر ظهور مهدی «عج»
شهید «تضال فرحات» از فرماندهان نظامی حماس و سازنده موشک های «قسام»است که باعث ایجاد رعب و وحشت در قلب اسرائیلی ها شده است. فرحات در ضمن وصیت نامه ی پروشور خود می نویسد:«...هذا الزمان زمن المهدی، فأنا اُبایعه من الآن متی ظهر...؛ این زمان، زمان مهدی است؛ من از هم اکنون تا زمان ظهورش با او بیعیت می کنم...»
شعید فتحی شقاقی؛ رهبر جهاد اسلامی فلسطینی نیز می نوسید:«سرور جوانان اهل بهشت، حسین بن علی بن ابی طالب(ع)در سپیده دم یک روز تاریخی، در صحرای کربلا، صحنه های درخشانی را به نمایش گذاشت که در حافظه ی تاریخ جاودانه مانده است و هرگز از یادها فراموش نخواهد شد.او با شهادت در راه حق و دادگری، نماد انسانیت را به تمام معنا تجلی بخشید...در ادامه ی راه سرور شهیدان اهل بهشت ، یکی از مردان حسینی تبار به نام «عزالدین قسام»در برابر تجاوزگران صلیبی، در برابر چهره ی زشت و نفرت آور استعمارگران انگلیسی و صهیونیسم وابسته به او ایستاد و مقاومت کرد و حسینی وار در کوهستان های فلسطین به شهادت رسید و به کالبد نیمه جان ملت مان روح تازه دمید و آتش خشم مقدسی افروخت...»
سید الشهداء در شعر معاصر فلسطین
برخلاف شایعاتی که منتشر شده است، شاعران بسیاری در فلسطین، مباره خود را با اسرائیل با حادثه کربلا مقایسه کرده و سرور و سالار شهیدان، اباعبدالله الحسین(ع)را الگوی خود معرفی می کنند.برای نمونه، شعری از «متوکل طه »را با هم مرور می کنیم:
اُبشرکم بالبلد
سوی القتل سیده والقود
و أن الذی سوف یبقی
سیقتله ذله و الکمد
یقول:لماذا دماء الشوارع تسطع الآخرین
وکل قتیلٍ هنا کربلاء، تنوح
و عنوان رعب
و أصل الکبد؛
بشارت می دهم شما را به سرزمین
به هیچ چیز از این سرزمین
جز قتل آزادگان و بردگانش
و آنکه زنده می ماند
ذلت و غصه می کشد او را
می گوید :چرا خون خیابان ها در همه جا پراکنده است و هر کشته ای در اینجا، کربلایی نوحه خوان است
درحالی که نماد ترس دشمن
و حقیقت مصیبت برای اوست
برای ما از حسین «ع» بگو!
رضا امیرخانی، نویسنده و رئیس انجمن قلم ایران، در گزارش سفر خود به لبنان می گوید:«در لبنان خدمت سید حسن نصرالله رسیدم، ایشان یک روحانی را به من معرفی کرد که در فلسطین رفت و آمد داشت...
ایشان گفت: یک بار که به غزه رفتیم دو نفر از استشهادیون را دیدیم، آنها گفتند که عازم عملیات هستیم و ما را نصیحتی بکن، من آیات و روایاتی در خصوص جهاد و شهادت برایشان خواندم. مدتی که برایشان صحبت کردم، گفتند: ما شما را از لبنان نیاوردیم تا حرف های تکراری برایمان بگویی، از امام حسین (ع)برایمان بگو».
فلسطینی ها نام اهل بیت را برای فرزندان خود انتخاب می کنند
خالد قدومی، نماینده جنبش حماس در ایران می گوید: ما در فلسطین شیعه نداریم ولی ما دوستداران اهل بیت(ع) هستیم؛ نوجوانی که به دست صهیونیست ها ربوده و شکنجه شد و سرانجام به شهادت رسید نامش محمد حسین بود و فلسطینیان از اینگونه اسامی اهل بیت(ع) را بر فرزندان خود می گذارند، اگر کسی از اهل بیت بغض و کینه داشته باشد نامشان را برای فرزندانش انتخاب نمی کند. مساجدی هم به نام امام علی(ع) و امام حسین(ع) در غزه وجود دارد که پس از تخریب در جنگ قبلی، باز هم بازسازی شدند.
اگر کسانی می خواهند بگویند که حماس ضدیت با شیعه دارد این حرف کاملا بی اساس است. ارادات به اهل بیت پیامبر علیهم السلام و محبت به ایشان جزء اساسی باورهای ما و همه اهل سنت جهان است. این چیزی نیست که بشود پوشاند. این ادعاهایی که علیه حماس مطرح می شود فقط فتنه ای مذهبی و برای خراب کردن چهره مقاومت اسلامی است که در پی آن چیزی جز فلسطین ضربه نمی بیند و کسی جز اسرائیل و آمریکا سود نمی برند.
به توصیه های امیرالمومنین عمل کنیم
کسانی که شبهه بالا را نموده اند ظاهراً برای تشیع و اهل بیت(ع) دل می سوزانند. اما بدون شک دلسوزی آنان بیش از دلسوزی سرسلسله تشیع و قطب محور اهل بیت(ع) ـ یعنی وجود مقدس امیرالمؤمنین علی (ع) ـ نیست. در اندیشه حضرت علی(ع) یک انسان مسلمان آزاده باید نسبت به ظلم و ظالم حساسیت نشان دهد و در مقابل هرگونه ستمگری ساکت ننشیند؛ فارغ از دین و مذهب و مرام آن شخص.
امام(ع) در داستان معروف هجوم سپاه معاویه به شهر انبار و غارت این شهر می فرماید: «شنیدهام که یکى از دشمنان بر زنى از اهل ذمّه هجوم برده، خلخال و دستبند و گردنبند و گوشواره ربوده است… اگر شخص مسلمان از غصه این امر بمیرد، رواست». وقتی رهبر شیعیان اینگونه از ظلم به یک کافر یهودی برآشفته می شود، ما نباید نسبت به ظلم به مسلمانان حساس باشیم؟!
امیرالمؤمنین(ع) در وصیت جاودانه خود به امام حسن(ع) و امام حسین(ع) فرموده اند: «کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً ـ دشمن ظالم و یاور مظلوم باشید» و نفرموده است که این مظلوم حتماً باید مسلمان یا شیعه یا محب اهل بیت(ع) باشد.
حضرت(ع) در نامه خود به مالک اشتر نخعی ـ که به حق مانیفست حکومت و سیاست مصلحانه است ـ می فرماید: « مهربانى به رعیت و دوست داشتن آنها و لطف در حق ایشان را شعار دل خود ساز. چونان حیوانى درنده مباش که خوردنشان را غنیمت شمارى ، زیرا آنان دو گروهند یا همکیشان تو هستند یا همانندان تو در آفرینش».
مظلومان غزه، اگر همکیشان ما نباشند، همانندان ما در آفرینش که هستند. نیستند ؟!
در پایان به سخنان دردمندانه رهبر انقلاب درباره این شبهه غرض ورزانه اشاره می کنیم:
«بحبوحه ی این حرفها، یک وقت دیدیم که ویروسی دارد تکثیر مثل میکند؛ دائم میروند پیش بعضی از بزرگان، بعضی از علماء، بعضی از محترمین، که آقا! شما دارید به کی کمک میکنید؛ اهل غزه ناصبی اند! ناصبی یعنی دشمن اهل بیت. یک عده هم باور کردند! دیدیم پیغام و پسغام که آقا، میگویند اینها ناصبی اند. گفتیم پناه بر خدا، لعنت خدا بر شیطان رجیمِ خبیث. در غزه مسجد الامام امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب هست، مسجد الامام الحسین هست، چطور اینها ناصبی اند!؟ بله، سنی اند؛ اما ناصبی!؟ اینجور حرف زدند، اینجور اقدام کردند، اینجور کار کردند.» 23 / 2 / 88
